Добрый день, ребята!
Просыпаясь каждое утро, мы задумываемся о том, что нас ждет сегодня. Ждем, что все наши планы обязательно сбудутся. А думаем ли мы о том, что нужно сделать для того, чтобы наше ближайшее или отдаленное будущее стало особенным, счастливым? А что такое "светлое и чистое будущее"? Что нужно сделать, чтобы оно появилось в жизни каждого из нас? Учащиеся гимназий из г. Щучин и г. Браслав (Беларусь) поразмышляли на эту тему. И вот, что у них получилось.
А что вы думаете об этом?
Мы можем вести дискуссию через общий лист рассылки нашего дискуссионного проекта "World We Live in", но для подписки нам нужны ваши электронные адреса.
Ждем ваши мысли!!!
С наилучшими пожеланиями,
Ольга Лукша
координатор проекта "Мир, в котором мы живем"
Свет маімі вачамі
Свет дзяцінства – асаблівы свет. І я гэта ўжо цяпер разумею, хаця мне яшчэ няма і дванаццаці.
Той свет, які вакол мяне з самага маленства, – самы дарагі і блізкі. Гэта мае родныя: мама, тата, сястра, бабуля, дзядуля. Гэта мой дом, гэта мае сябры і штодзённае пачуццё абароненасці, што таксама вельмі важна.
Мая малая Радзіма – мой Шчучын. Гэта таксама мой свет, які будзе са мной заўсёды, нават калі мне прыйдзецца паехаць у вялікія гарады.
Шкада, што дзяцінства хутка скончыцца, цяпер нам хочацца стаць хутчэй дарослымі. А дарослыя, чамусьці, гавораць, што хочуць вярнуцца ў дзяцінства. Мабыць, імгненні дзяцінства самыя незабыўныя?!
Мы вывучаем гісторыю, шматлікія войны, якія вяліся на зямлі. А ў нас – мірнае неба над галавой. Нам незнаёмы жахі вайны, пра іх мы ведаем толькі з кніг.
Хутка мы станем дарослымі. Захаваць мір на зямлі – гэта будзе і наша задача. А таксама захаваць прыгажосць нашай зямлі, памножыць яе багацці. Але гэта ўсё ў будучым, а цяпер нам трэба вучыцца, таму што будучае павінна быць у руках адукаваных людзей.
Чайковская Анастасия
6 “Б” класс
педагог Елена Трахимчик,
гимназия г. Щучина,
Беларусь
Мір вачыма дзяцей
Тэма майго сачынення “Мір вачыма дзяцей”.Мір маімі вачыма, вачыма маіх сяброў, аднакласнікаў. Які ён? Радасны,шчаслівы! Так, мы шчаслівыя дзеці, бо жывём у вельмі прыгожай, цікавай, мірнай краіне Беларусь. Мы ганарымся ёю. Захапляемся ціхай прыродай роднай зямлі, азёрамі, прыгожымі раслінамі і жывёламі.
Здаецца, яшчэ нядаўна было лета - самая любімая пара ўсіх хлопчыкаў і дзяўчынак.Цудоўны час- шмат сонца ,музыкі, цікавых падарожжаў. Паходы ў лес.Прыемны адпачынак на азёрах, у летніх дзіцячых лагерах, вясёлыя гульні.Усё гэта нам, канешне, вельмі падабаецца.
Увосень у нас, таксама, вельмі прыгожа. Дрэвы ў залатых уборах, грыбное “паляванне”. Цудоўна і крышачку сумна.
Але гэтая восень для нас, навучэнцаў пятага класа, асаблівая.Мы сталі гімназістамі.Шчыра і ветліва сустрэла нас гімназія Першага верасня.Гэта так прыемна, бо мы вельмі хваляваліся: якой яна будзе-новая дарога ў дарослае жыццё?
Цяпер мы павінны будзем настойліва авалодваць ведамі, будзем стараннымі, каб знайсці сваё месца ў жыцці.
Мы марым пра тое, каб нашы бацькі і настаўнікі маглі ганарыцца намі і былі ўпэўнены ў будучым нашай краіны.
Сіткоўская Надзея,
5 “А” клас
педагог Елена Трахимчик,
гимназия г. Щучина,
Беларусь
Свет вачыма дзяцей
Я сяджу і гляджу ў акно. Адсюль я бачу машыны,аўтобусы, веласіпеды, птушак, людзей,сонца,дрэвы.Вакол- мірнае неба,усмешкі дзяцей.У небе ляціць самалёт, які з зямлі здаецца вельмі маленькім, а на самой справе ён вялікі.Вечарам я бачу бліскучыя зоркі і луну. Нам на зямлі яны здаюцца маленькімі,а калі глядзець з космасу, то яны вельмі вялікія.Гляджу на дрэвы- яны такія прыгожыя! Здаецца, быццам над імі папрацаваў вельмі таленавіты мастак. Так прыгожа і хораша на зямлі!
МагнушэўскіУладзіслаў,
5 “А” клас
педагог Елена Трахимчик,
гимназия г. Щучина,
Беларусь
